κτυπέω

κτῠπ-έω, [dialect] Ep. Iterat.

A

κτυπέεσκον Q.S.9.135

: [tense] aor. 1

ἐκτύπησα E. Ph.1181

, Arr.Tact.40.6; poet.

κτύπησα S.OC1606

, E.Or.1467 (lyr.): [dialect] Ep. [tense] aor. 2

ἔκτῠπον Il.8.75

, al., S.OC1456 (lyr.),

κτύπον Il.8.170

:— [voice] Pass., v. infr.: ([etym.] κτύπος):—crash, as trees falling,

μεγάλα κτυπέουσαι πῖπτον Il.23.119

; freq. of thunder,

Ζεὺς ἔκτυπε 8.75

, cf. 7.479, Od.21.413, etc.;

ἔκτυπεν αἰθήρ S.OC1456

(lyr.); of the sea, Pl.R.396b.

2 ring, resound, κτυπέει δέ θ' ὑπ' αὐτοῦ ὕλη (sc. χειμάρρου) Il.13.140; ἀμφὶ δ' ἐκτύπουν πέτραι rang with the cries of Heracles, S.Tr.787;

Διὸς βρονταῖσιν εἰς ἔριν κ. E.Cyc.328

;

δρομήμασιν Id.Med.1180

; τοῖν ποδοῖν κ. stamp loudly with . . , Ar.Ec.545, cf. Gal.7.60; εἰ . . ἐμπεσὸν [δόρυ] τῷ θυρεῷ κτυπήσειε Arr.l.c.;

σιδηρῷ ὑποδήματι Luc.Salt.83

: c. acc. cogn., φόβον κτυπεῖν, like κλάζειν Ἄρη, E.Rh.308.

II causal, make to ring or resound,

χθόνα Hes.Sc.61

;

τύμπανα Opp.C.4.247

: c. dupl. acc., κτύπησε κρᾶτα . . πλαγάν (v.l. πλαγᾷ) made it ring with a blow, E.Or. l. c.: metaph.,

κ. ἐν τοῖς συμβουλευτικοῖς τόποις τὰς ὀνομασίας Phld.Rh.1.208

S.:—[voice] Pass., resound, Ar.Pl.758, Th.995 (lyr.);

κτυπηθῆναι τὰ ὦτα Philostr.VA6.26

.